stevig in de houdgreep |
De 121 heeft hier haar echtgenoot, bijgenaamd Ouwe Kees nog goed onder de duim, of liever onder haar pootjes.
Hij kan geen kant meer op, maar vindt ' t het einde, want hij kreunt en zoemt vol overgave.
De dame is hier the captain in charge.
Ze kijkt naar de fotograaf met een blik in haar donkerbruine oog van: zeg hoepel jij eens even gauw op met dat fototoestel van je en laat ons met rust.
Zulke tafereeltjes zijn een toonbeeld van geluk; elk jaar weer. De foto is natuurlijk niet in december maar ergens in februari genomen. Aan het eind van het jaar als de dagen kort zijn en het weer niet te genieten, staan de duifhormonen op een laag pitje en komt er van gerollebol niet zoveel terecht.
Maar soms waren de rollen ook wel omgedraaid |
Duiven zijn net mensen:-)
BeantwoordenVerwijderen@Antoinette: maar het omgekeerde geldt toch niet of in mindere mate
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij rollebollen wij liever in lange donkere nachten?
BeantwoordenVerwijderen@Athy;duiven staan 's nachts te slapen soms op 1 poot, maar ze zijn wel vroeg uit de veren
BeantwoordenVerwijderen