De Drenkeling

En toen zat de drenkeling weer veilig in zijn mooie hok

Afgelopen zomer hadden we een zware midfondvlucht.

Er waren toen wel meer zware vluchten, de zomer was lang en heet en onze vogels kregen het zwaar te verduren.

In vergelijking met de voorgaande vluchten was deze bedoelde midfondvlucht  wel een  behoorlijk pittig.

Iets meer dan een uur stond het concours open voor de prijzen verdiend waren.

Het kon bijna ook niet anders een stevige Oostenwind en een temperatuur van boven de dertig graden vergden het uiterste van onze duiven.

De volgende dag misten er nog twee bij mij op het hok.

Een blauwe duivin en een kras doffer.

Als je een doffer en een duivin kwijt bent, kan je de twee overgebleven partners bij elkaar brengen.

Zodoende blijft de schade beperkt voor je spelsysteem.

Maar toch zijn het vervelende situaties waar je liever niet mee geconfronteerd wordt.

's Middags werd ik gebeld door Bé onze kantinebeheerder die tevens ringadministrateur is.

’Ze hebben een duif van je uit het water gevist Paul’ zei hij met de nodige emotie in zijn stem.

’Dat is niet zo mooi’ antwoordde ik in de veronderstelling dat de duif het niet overleefd had.

’Je moet de visser maar even bellen, want volgens mij is de duif er niet zo best aan toe’ vervolgde hij.

Ik noteerde het telefoonnummer van de hengelaar maar had niet zoveel vertrouwen dat het allemaal nog goed zou aflopen.

Een vriendelijke vrouwenstem begroette mij aan de ander kant van de lijn.

’Aha,  u bent de man van de duif, mijn man is net bij de boten maar als u even wacht dan haal ik hem’ zei zij.

Voor ik kon vragen hoe het met de duif was gesteld was ze al weg.

Een tweetal minuten verstreek voor ik de redder van mijn duif aan de telefoon kreeg.

De duif bleek in Giethoorn, ook wel het Venetië  van Nederland genoemd, door de eigenaar van een botenverhuurbedrijf uit het water te zijn gevist.

´Ik dacht wat voor eend spartelt daar nu´ zei de man ´Ik was net bezig een bootje aan te meren toen ik het beestje zag, snel een schepnet gehaald en hem uit het water gevist´ vervolgde hij.

´Hoe is hij er aan toe´ vroeg ik wat onzeker.

´Geen idee hij zit stilletjes in het doosje waar ik hem heb ingezet, ik heb geen verstand van duiven meneer´zei de botenverhuurder wat verontschuldigend.

De man was via de oud voetballer Kees Kist in het naburige Steenwijk aan het telefoonnummer van onze ringadministrateur gekomen.

Hij stelde voor om hem daar heen te brengen, nadat ik verteld had dat ik door een beenbreuk niet in staat was om de duif op te komen halen.

Ik vond het een goed plan daar een duivenhouder beter kan beoordelen of het nog zinvol was om een koeriersdienst in te schakelen.

Binnen een half uur belde hij al terug.

´Dom van mij´ zei hij ´Ik had al wel eens duiven zien vliegen maar hier in de buurt zit ook een postduivenman´.

Ik hoorde de opluchting in zijn stem.

Hij gaf mij het telefoonnummer van de duivenhouder uit de buurt, en ik beloofde hem terug te bellen als de duif weer thuis was.

Even later had ik de duivenmelker uit de buurt aan de lijn.

De duif bleek er prima uit te zien, maar door het vele water in zijn verenpak kon hij geen meter meer vliegen.

´Ik verzorg hem een paar dagen en laat hem dan wel los´ zei de gastheer van mijn duif.

Ik beloofde ook hem terug te bellen als de drenkeling veilig huiswaarts was gekeerd.

We vragen ons wel eens af waar onze duiven blijven en klagen dan dat je er niets van hoort.

Maar dit bewijst dat als je niet zoveel geluk hebt als deze duif ze heel gemakkelijk als visvoer kunnen verdwijnen.

Maar ik kon een paar dagen later twee telefoontjes naar Giethoorn plegen.

De drenkeling zat weer veilig in zijn broedhok 

UIT HET DUIVENLEVEN GEGREPEN   

                                                       P.J. Gelderman