duiventillen

Dertig jaar geleden kreeg ik waarschijnlijk op mijn verjaardag- ik werd toen 52- een mooi gebonden boek over duifhuizen en duiventillen. (Taubenhauser und Taubenschlage van Alois Kammermeier)Het was een fraaie uitgave uit 1978 met veel foto’s tekst en tekeningen.
Er staat materiaal in over duivenbehuizingen uit o.a Tsjechoslowakije, Duitsland, Engeland en andere landen.
Toevallig vond ik het boek vandaag bij het opruimen terug, ik had er geen idee van dat het nog in mijn bezit was. Bij zulke afbeeldingen sla je aan het fantaseren.
 

duiventil bij Wezep

Stel je eens voor dat post- en sierduivenliefhebbers van tegenwoordig eens massaal zouden besluiten om voortaan hun vogels zo te huisvesten, dat zou in de toekomst historisch gezien perspectief bieden. 
Wellicht kwamen/komen hun tegenwoordige duivenpaleizen en – hokken dan ook op een lijst van beschermd cultuurerfgoed. Bekijk de plaatjes die ik gefotood heb maar eens....dat is toch romantiek........

In ons land staan ook op veelplekken nog oude duiventillen. Bijvoorbeeld in de buurt van Wezep. Daar heb ik op dit blog al eens een gedicht over geschreven.

Iemand vroeg me:'Ga nu dit boek verkopen. Je kunt er veel geld voor krijgen.' Dat doe ik natuurlijk niet. Op het internet zag ik dat er ergens bijna 300 dollar voor werd gevraagd. Wie wat bewaart, heeft  iets en kan zo af en toe genieten, schreef iemand me ooit en zo is het maar net.
 Dat geldt voor een topduif ook waar je een flinke prijs voor kunt vangen. Duif weg en na een poosje zijn de centen ook gevlogen en heb je alleen de herinnering; een beker op de kast en een diploma aan de wand en  nog wat jaartjes verder is vriend en vijand vergeten dat je ooit bovenaan de erelijst op teletekst stond.
Oh zeker ik ken de argumenten. Stel je voor de duif wordt gestolen, een roofvogel ziet er ook brood in of het glorierijke doffertje- duivin mag ook-  knalt tegen het raam van de buurvrouw. Had je maar! En wat je niet hebt kun je niet kwijtraken.  

Soms vergeet je wat je hebt en vind je dat op een dag terug. Dat gaat voor mij met dit boek trouwens ook op.  
Voor de rest: ik ben geen sterspeler, in mijn hokken zitten geen vogels op een peperdure transfer te wachten. Maar wie weet, word ik op een morgen wakker, kijk ik in de spiegel en ben ik beroemd.
Om een indruk te krijgen van de vreemdsoortige duivenhuizen moet je maar eens goed kijken naar bijgaande afbeeldingen. Denk je eens in dat jouw  kampioenen op zulke  duifkastelen gehuisvest zijn
© c.u.

 ps
Mijn spellingscontrole vermeldt dat het woord duifkastelen fout is of niet bestaat. Die geeft als mogelijke alternatieven: fuifkastelen en duitkastelen. Daar heb ik nog nooit gehoord maar ik kan mer er wel iets bij voorstellen.

Taubenhauser, Taubenschlage (Rosenheimer Raritaten) (German Edition) (German) Hardcover – 1978