Lekker vies

Miss Moneypenny bij haar schone drinkpot

We waren op weg naar de provincie Antwerpen voor hokversterking.  Hans, een gewezen veearts, had Gerard  en mij , ‘s ochtends opgehaald. 

In zijn auto gingen allerlei toeters en bellen telkens als wij een radarcontrole naderden. Hij rookte een stevige sigaar. Kortom het was gezellig en het gesprek ging over duiven, dat kon niet missen.

’Waarom houden dieren van vies en smerig water’, wilde de vee - dokter weten. 

Hij had kritiek op de blauwe drinkgoten bij mijn buitenbakken en Gerard zei iets over mijn vijvertje vol drab dat ik voor mussen en ander vogelgespuis in m’n  tuin had. Dat was stom, daar dronken de duiven van. Hans meende dat de drinkbakken buiten ‘t hok, broedplaatsen voor het Geel waren. 

Ik zei dat mijn kwekers het hele jaar algenwater dronken en  blakend gezond waren. 

‘Mijn kat drinkt nooit schoon leidingwater’, verdedigde ik me. 

‘Een kat is geen duif’, bromde Gerard. Maar Hans knikte:’Een kat en een hond drinken van vuil water als ze de  kans schoon  zien, maar waarom ?’

‘Misschien smaakt het lekker. Ze hebben tenminste een pesthekel aan water met Parachol , Vliegvlug, of zoiets,’ zei ik.

’Wellicht heeft regenwater  een stof die dieren nodig hebben, mediteerde onze rokende bestuurder terwijl gepiep waarschuwde voor lasercontrole. 

‘De wereldberoemde  Arendonkse broertjes hadden toch ook iets met een regenput?’

’Mijn duiven eten  soms van de klimop en dat lijkt me nou niet de beste groente.’zei ik

‘ Een duif is niet gek en zal wel weten wat ie doet’, reageerde Hans. 

We passeerden de Belgische grens. Achter ons was Gerard in slaap gesukkeld. Vuil of schoon water. Het zou hem eventjes worst zijn.

C.U.