een trap voor een invalide duif

 

Ooit maakte ik een reportage bij oud-clubgenoot Peter Hagenbeuk. Het was een rommeltje op zijn duivenerf maar hij was trots op zijn overwinning. Er viel veel te zien en te beleven daar. Peter was een zorgzaam type.
Bij zijn jonge duiven brandde's avonds een nacht of beddelampje, want jonge duiven moesten onbezorgd en zonder angsten in slaap kunnen sukkelen.
Het ontbrak er nog maar aan dat hij voor 't slapengaan zijn duifjes een verhaaltje voorlas.

Voor zijn vleugellamme kweekduif( soort Mees Doornekamp meen ik) had hij een trapje van bloemenmeubeltjes (zgn piedestallen)gemaakt en de poten daarvan op maat gezaagd en daardoor kon de duif met de gebroken vleugel toch af en toe in de tuin wandelen en dan met een paar lenige sprongetjes de nestbak weer bereiken
©c.u.