In de wintermaanden moet je eigenlijk over
warmte schrijven. Dus over de tropische vluchten in de zomer of over
liefhebbers die met kacheltjes hun duiven opwarmen voor een tentoonstelling of
de frisse voorjaarsvluchten. Soms zie je
wel eens iets, wat je eigenlijk niet had moeten zien.
Zo kreeg ik vorig jaar
bij toeval het definitieve protocol voor temeratuurbelastingsonderzoek met
postduiven onder ogen. Ja, dat is een hele mond vol en het ligt lekker in het
gehoor.
De onderzoekers schreven in hun draaiboek dat ze wilden nagaan wat het
effect van hittestress op het thuiskeervermogen van postduiven was.
Kort samengevat hield de duiven -
klimaatproef ongeveer het volgende in.Vier groepen van 20 duiven zouden in de
klimaatkamers van een laboratorium te Leuven in het donker de nacht moeten
doorbrengen in manden bij normale tot stevige warmte( 22-36graden). Voor
vertrek en na aankomst moest men de duiven wegen en er zou een bloedmonster
worden genomen.
Er werd met duiven gevlogen die overgebleven waren van een
éénhoksrace. Van Leuven moesten de voorverwarmde duiven naar Zutphen vliegen;
een afstand van 175 km. Van elke
voorgebakken groep gingen 5 duiven per auto naar de thuisbasis.
De proef
wilde men op vier verschillende dagen eind september, begin oktober doen. De
verwachting was dat duiven die vervoerd werden bij hogere temperaturen dan 28
graden later zouden thuiskomen door conditieverlies of schade aan hun
gezondheid.
Als ik zoiets lees,
wordt mijn fantasie geprikkeld, door
bepaalde zinnen en woorden in zo’n wetenschappelijk draaiboek. Je leest over
duiven op een weegschaal en afgetapte duiven.
Klimaatkamers vind ik een prachtig, haast dichterlijk woord. Van zulke kamers had ik
nog nooit gehoord! Hoe zou het zijn om de nacht in zo’n opwarmkamer door te
brengen! En ook het woord protocol gaat
prettig over de tong.
Bij protocol denk je toch aan koningin Beatrix en vorstelijke begrafenissen.
Of het
experiment met die voorgebakken duiven ook inderdaad gerealiseerd is, weet ik
niet. Ik zou ‘t wel willen weten.! Want
over dat hele duivenwarmte – onderzoekplan was terdege nagedacht en er werkten
veel mensen aan mee. Het is goed dat onderzoeken gedaan worden. Zo moet er ook
eens gekeken worden naar warm weer en oostenwind, vind ik
Vragen had en heb ik ook. Na een hete nacht in een frisse ochtend vliegen! Was het wel zo wijs om die proef in oktober
te doen! Misschien was die korte vlucht
niet geschikt om gewichtsverlies van enige betekenis te meten.
En hoe zat
het dan met de hitte zomers in mijn
kleine duivenhok! Daar was het veel meer dan 36 graden. Bij het inkorven van de
jongen, zweette ik als een otter en was mijn hoofd een tomaat.
C.U.
deze column heb ik al weer heel wat jaren terug in het NP-Orgaan geschreven. Van het hele onderzoek heb ik nooit meer iets vernomen. Of de proefopstelling ooit in werkelijkheid is uitgeprobeerd is niet bekend. Voor zover ik weet heeft toen niemand desttijds op onderstaand stuk gereageerd.
Inmiddels is er naderhand wel een verslag van het onderzoek gekomen/ zie hiervoor onderstaande link
achtergrond/Inmiddels is er naderhand wel een verslag van het onderzoek gekomen/ zie hiervoor onderstaande link
bijdragen-van-de-wowd/
2 opmerkingen:
Arme duifjes.
@Antonnette:duifjes kunnen beter tegen warmte en hitte en kou dan jij en ik, maar wat water drinken op zijn tijd is ook goed voor hen
Een reactie posten