En toen zat de drenkeling weer veilig in zijn mooie hok |
Afgelopen zomer hadden we een zware midfondvlucht.
Er waren toen wel meer zware vluchten, de zomer was lang en
heet en onze vogels kregen het zwaar te verduren.
In vergelijking met de voorgaande vluchten was deze bedoelde
midfondvlucht wel een behoorlijk pittig.
Iets meer dan een uur stond het concours open voor de prijzen verdiend
waren.
Het kon bijna ook niet anders een stevige Oostenwind en een
temperatuur van boven de dertig graden vergden het uiterste van onze duiven.
De volgende dag misten er nog twee bij mij op het hok.
Een blauwe duivin en een kras doffer.
Als je een doffer en een duivin kwijt bent, kan je de twee
overgebleven partners bij elkaar brengen.
Zodoende blijft de schade beperkt voor je spelsysteem.
Maar toch zijn het vervelende situaties waar je liever niet
mee geconfronteerd wordt.
's Middags werd ik gebeld door Bé onze kantinebeheerder die
tevens ringadministrateur is.
’Ze hebben een duif van je uit het water gevist Paul’ zei
hij met de nodige emotie in zijn stem.
’Dat is niet zo mooi’ antwoordde ik in de veronderstelling
dat de duif het niet overleefd had.
’Je moet de visser maar even bellen, want volgens mij is de
duif er niet zo best aan toe’ vervolgde hij.
Ik noteerde het telefoonnummer van de hengelaar maar had
niet zoveel vertrouwen dat het allemaal nog goed zou aflopen.
Een vriendelijke vrouwenstem begroette mij aan de ander kant
van de lijn.
’Aha, u bent de man
van de duif, mijn man is net bij de boten maar als u even wacht dan haal ik
hem’ zei zij.
Voor ik kon vragen hoe het met de duif was gesteld was ze al
weg.
Een tweetal minuten verstreek voor ik de redder van mijn
duif aan de telefoon kreeg.
De duif bleek in Giethoorn, ook wel het Venetië van Nederland genoemd, door de eigenaar van
een botenverhuurbedrijf uit het water te zijn gevist.
´Ik dacht wat voor eend spartelt daar nu´ zei de man ´Ik was
net bezig een bootje aan te meren toen ik het beestje zag, snel een schepnet
gehaald en hem uit het water gevist´ vervolgde hij.
´Hoe is hij er aan toe´ vroeg ik wat onzeker.
´Geen idee hij zit stilletjes in het doosje waar ik hem heb
ingezet, ik heb geen verstand van duiven meneer´zei de botenverhuurder wat
verontschuldigend.
De man was via de oud voetballer Kees Kist in het naburige
Steenwijk aan het telefoonnummer van onze ringadministrateur gekomen.
Hij stelde voor om hem daar heen te brengen, nadat ik
verteld had dat ik door een beenbreuk niet in staat was om de duif op te komen
halen.
Ik vond het een goed plan daar een duivenhouder beter kan beoordelen
of het nog zinvol was om een koeriersdienst in te schakelen.
Binnen een half uur belde hij al terug.
´Dom van mij´ zei hij ´Ik had al wel eens duiven zien
vliegen maar hier in de buurt zit ook een postduivenman´.
Ik hoorde de opluchting in zijn stem.
Hij gaf mij het telefoonnummer van de duivenhouder uit de
buurt, en ik beloofde hem terug te bellen als de duif weer thuis was.
Even later had ik de duivenmelker uit de buurt aan de lijn.
De duif bleek er prima uit te zien, maar door het vele water
in zijn verenpak kon hij geen meter meer vliegen.
´Ik verzorg hem een paar dagen en laat hem dan wel los´ zei
de gastheer van mijn duif.
Ik beloofde ook hem terug te bellen als de drenkeling veilig
huiswaarts was gekeerd.
We vragen ons wel eens af waar onze duiven blijven en klagen
dan dat je er niets van hoort.
Maar dit bewijst dat als je niet zoveel geluk hebt als deze
duif ze heel gemakkelijk als visvoer kunnen verdwijnen.
Maar ik kon een paar dagen later twee telefoontjes naar Giethoorn plegen.
De drenkeling zat weer veilig in zijn broedhok
UIT HET DUIVENLEVEN GEGREPEN
P.J. Gelderman
1 opmerking:
Mooi verhaal, eind goed al goed. Een wereld apart, die duivenwereld.
Een reactie posten