Drie is te veel

Zoals ieder jaar zit ik straks weer met een paar jonge duiven waarvan de herkomst onzeker is. Soms zet ik een paar papjongen bij andere koppels of ik stal tijdelijk eieren ergens anders.
Ik zet er dan wel met een kleurstift een kruisje of rondje op, maar na een paar dagen als ik de eitjes terug wil leggen, zijn mijn mooie merktekens verdwenen. 

Ik noteer zulke dingen in mijn duifkundig huishoudboekje, maar vaak is m’n  administratie wat rommelig.

Het gebeurt ook wel dat de duiven er zelf een zootje van maken. Later is zo niet meer te achterhalen  wie de zoon of dochter van wie is. 

Dit jaar ook. Een week voor het koppelen zag  ik in het duivinnenhok 2 late zomerjongen, de 90 en de 87 verliefd over de vloer parmantig achter elkaar  aan stappen en een  dag of twee later bouwden ze ergens in een hoek tussen  drinkpan en gritbak een lesbisch feestje. 

De 22^e Maart ging ik koppelen. Alles leek van een leien dakje te gaan tot ik in bak 6 drie duiven hutje mutje samen in een schotel zag liggen; een triootje!  De 90, de 87 en de 34, de Adonis, ofwel, de knappe zoon van Moeders Mooiste. 

Een paar  dagen daarna was een van de dames al bevallen van een eitje en  een dag of twee later lag er een tweede. Er volgde   gedrang wie op het nest mocht zitten. Dat was knokken en matten geblazen en  even later  lag er een kapot ei in het vloerrooster. 

De 87 werd tenslotte door de andere twee uit huis gezet. Ze ging terug naar het duivinnen hok waar  nog enkele ongehuwde dames treurig bivakkeerden.  Maar bij welke duivin hoorden die mooie eieren. 

Tijdens een algemene inspectieronde langs alle broedschotels zag ik nog een derde eitje bij mijn flodderfamilie. Dat was dus eigenlijk het vierde! Nou na de broedtijd van 18 dagen keken drie jonkies netjes uit doppen de wijde wereld in en tenminste 1 daarvan moest een stiefkind wezen. 

Wie weet mag ik mij straks na het vliegseizoen de trotse bezitter noemen van drie duivenkanjers. Als ze dan vragen; welke soort nu de hele regio plat vliegt, zal ik  daar nooit een zinnig antwoord  op  kunnen geven en een betrouwbare stamboom kunnen ze wel op hun buik schrijven. Toch kan de koppeling van die Adonis met bovenvermelde duivenmeiden best wel eens resultaat hebben. 

O ja zeker, ik hoor  deskundige melkers al zeggen, lachen en brommen:’ Drie is te veel, dan weet je toch! Die eieren had je moeten weggooien. Nee, dat zou mij niet overkomen.’ ‘En je bent maar een slordige melker!’

Dan haal ik mijn schouders op. Ik laat de dingen nu eenmaal  vaak gaan zoals ze komen. Zo van: het heeft nu eenmaal zo moeten zijn.

C.U.