zaterdag 28 januari 2012

Zonnewijzer

Met een zonnewijzer en een duivenmelker op krukken

Duivenmelkers hebben een relatie met de wind. Uit welke hoek komt die. Heeft de andere kant van de stad voordeel  van de westenwind en moeten Peter en  Koos dubbel toegeven op Jan en Gijs. 
Toegeven is natuurlijk oliekoek; die duiven van Gijs vliegen gewoon een langere afstand naar dat verre Hoevelaken en dat de Koosduiven een ommetje maken en niet de kortste weg naar het Oesterkwartier nemen, hebben Jan en Gijs niet op hun geweten. 
Praten over weer en  wind is een geliefde bezigheid van melkers.
  
‘Teletekst geeft noordnoordwest,’zeg ik tegen duivenbuurman Cobus die komt kijken hoe mijn duiven vallen.
 ‘Ben je mal’, reageert hij,’ toen ik daarnet van  de stad kwam had ik hem voor.’
’Zouden ze dan de 75 halen’, vraag ik,
 ‘Ja, hij staat zuidwest, kijk maar naar die boomtoppen.’
Kortom we maken heel wat woorden  vuil aan de wind.

Bij een liefhebber in Laren waar ik ooit een jonge bonduif haalde, stond op het huis een prachtige windwijzer. 
Smeedijzeren letters en een pijl  vormden op het vaste deel van de windvaan de naam St Vincent.  Kennelijk had de liefhebber zijn hart aan die vlucht verpand.

Clubgenoot Rinus zoekt meestal steun bij de haan op de Parochiekerk als hij wil weten of een gunstige wind zijn duiven  thuis zal brengen. Hij heeft  geen ruimte voor een fraaie windwijzer op het dak van zijn  rijtjeshuis. 
Maar laatst op een morgen keek hij naar de toren en dacht  te hallucineren; het  vertrouwde haantje was er niet meer. Foetsie, dat bestaat toch niet, dacht hij. 
’s Middags bracht de krant de oplossing; de pas gerestaureerde haan was gestolen.Misschien had iemand  dat beest een plekje gegeven in zijn tuin.
Opgelucht haalde Rinus adem; hij zag gelukkig nog  geen spoken.


Dat duiven iets met de zon  hebben is bekend. Die helpt hen de weg te vinden. Van de Groningse duiventuin ken ik een liefhebber met een zonnewijzer op het gazon voor zijn hokken. 
Op mijn vraag naar het waarom van dit mooie tuinattribuut maakt hij wat stoffige opmerkingen. Bijvoorbeeld dat hij dan kan zien wat de lokale tijd is als zijn duiven landen.
 Dat is natuurlijk onzin want zonnetijd is geen kloktijd en bovendien onzuiver. Als je  het gras maait en  tegen het ding stoot, klopt de zaak al helemaal niet meer.
Het toestel  staat er dus voor de sier. 

Duivenmelkers; zon, regen, weer en wind. Ze horen bij elkaar. Soms laten liefhebbers zelf een  wind waaien. 
In onze club ken ik er een paar. Nee, ik zal geen namen noemen. Op die manier markeren ze hun territorium of broedgebied moet je maar rekenen.
C.U., 

1 opmerking:

Antoinette Duijsters zei

Pracht verhaal, vooral het laatste stukje:-)