Muizenissen

Vroeger had ik last van muizen. Als ik ‘s avond in de schemer  mijn ‘duivenpaleizen’ ging inspecteren, zag ik ze bij tientallen heen en weer rennen in de broedbakken, langs de zitplaatsen en over de vloer.  Van die observatie werd ik niet vrolijk. Zelfs in dromen doken muizen op. Ik zag ze soms op mijn plaats voor de klas zitten.

M’n duiven raakten van dat gekrioel niet in paniek. Maar dat stelde me niet zo gerust. Ik had van verschillende melkers gehoord dat muizen de dood in de pot was. Je vloog geen platte prijs! Bovendien stonk de pis; ik kon ze bij hun acrobatische toeren ruiken. 

Natuurlijk nam ik passende maatregelen; zette alle mogelijke vallen, strooide met milieu- onvriendelijke korrels en riep de hulp in van mijn roodharige kater Hubert. Die leefde toen nog, had nog geen last van de katten midlife crisis en maakte fris en vrolijk jacht op het muizengespuis. Die  vermenigvuldigden zich echter zo snel dat ook hij tenslotte dacht: baas bekijk ‘t maar!. 

Met mijn duiven bakte ik er op de wedvluchten inderdaad  weinig van, maar ook voor de muizenplaag was ik geen groot kampioen.

Om een lang verhaal kort te maken: na ruim een jaar was ik muisvrij. Opeens waren ze weg! Ook uit de buurt; want ze zaten in die tijd overal. Misschien was het een goed muizenjaar, zoals je kunt spreken van een goed appel- of pruimenjaar. 

Zo gebeurde  het  in de hoogtijdagen  van het muisgespuis eensdat een verre zijstraten buurman,Rob heette hij, ’s nachts met zijn auto het plein achter onze huizen opdraaide en dat hij in het licht van de koplampen honderden muizen op de parkeerplaats heen en weer rennen zag, althans dat vertelde hij!

 ‘Ja echt, Cor,’zei hij,’het leek of die beesten daar een vredesdemonstratie bijwoonden of het kampioenschap van een soort Muizen- Ajax  vierden..’

‘Hoeveel had je gedronken,gerookt en gesnoven,’vroeg ik.

Dat was niet aardig, want buurman Rob was een betrouwbare en nuchtere zakenman, die breedbeeldtelevisie’s en stereotorens van hele dure merken verkocht.

Een paar weken  later was ik op een voorjaarsbeurs voor Duivenmannen. Daar zag ik  een stand, waar ze een muizenval aanboden. Het was een kistje met bovenin een gaatje.Aan de voorzijde was plexiglas; aan de binnenkant zaten borstels, die ronddraaiden als de demonstratiemuizen in het kistje waren gekropen en al rondcirkelend kwamen ze dan in het onderste deel van de speelse gevangenis en konden niet meer ontsnappen.’Die Dohmen Falle”heette die fantastische uitvinding! Wat een prachtige naam, om je vingers aan af te likken!

De handleiding die we van een oogstrelende standjuf aangereikt kregen, was geestig en met  kennis van zaken samengesteld. Ze bevatte wat muizenbiologie. Daaruit leerde je dat de huismuis inclusief staart 19 cm lang kan worden, dat het vrouwtje vanaf de 28^e dag vruchtbaar is en rekenkundig 50 miljoen nakomelingen kan krijgen. 

Dan had je nog verschillende soorten muizen: bijv.: de scheermuis, de veld- en bosmuis, de brandmuis, de hazelmuis, de berkmuis en de zevenslaper.

Verder lazen we dat je spelenderwijs muizen vangen kon, want de “levende val” ofwel”de speelkist was voor elke muis onontkoombaar, want die ronddraaiende borstels werkten verslavend. Net als de hamster in zijn molentje konden de muizen niet genoeg krijgen van het spel!. 

Per nacht konden wel 12 muizen gevangen genomen worden en de volgende dag kon men het beste in  bos of  weiland de dieren vrij laten. Daar hebben de muizen natuurlijke vijanden, bijv roofvogels, vossen. Tot zover een greep uit het foldertje met  instructies.

Gina denkt baas je bekijkt het maar

Gerard met wie ik de manifestatie bezocht was tot tranen ontroerd van het lachen en kocht spontaan de muizenspeeldoos.

‘Heb jij last van muizen,’vroeg ik, verbaasd, want Gerard vliegt goed. ‘Nee’, lachte hij,’maar ik vind het zo’n leuk kistje’, moest jij er geen?’

Dat hoefde ik niet want ik ben een beetje conservatief en behoudend en heb meer vertrouwen in een ouderwetse degelijke muizenval en ik heb tegenwoordig geen muizen, al een paar jaar niet. Waarom? Dat  moet je me niet vragen. 

Aan de kat die ik tegenwoordig heb,ligt het niet. Ze heet Gina en is geschift en vangt alleen maar vliegen .De muizen zijn weg. O ja, voor ik het vergeet: mijn duiven presteren de laatste jaren  weer een ietsjepietsje beter en buurman Rob is inmiddels naar een nettere buurt verhuisd.